یکشنبه، آبان ۲۱، ۱۳۹۱

مارگوت بیگل – ترجمه احمد شاملو



گاه آرزو مي كنم زورقي باشم براي تو
تا بدان جا برمت كه مي خواهي.
زورقي توانا
به تحمل باري كه بر دوش داري،
زورقي كه هيچگاه واژگون نشود
به هر اندازه كه نا آرام باشي
يا متلاطم باشد
دريايي كه در آن مي راني.
imagesCAZ49K23
ای کاش میتوانستم تو را از تمام این همه دلهره، عذاب، خستگی، عدم آزادی و …. دور کنم و خودم هم عدم آزادی تو نباشم Winking smile
تویی که عاشقانه دوستت دارم …

۱ نظر:

  1. من تنها به درد می نگرم و می گریم کاش هرگز از یاد نمی بردم که رنج بردن چه آسان است آن هنگام که کسی را دوست می داری .از این پس به تو می نگرم واز رنج هر چه می خواهد باشد زندگی می سازم.

    پاسخحذف